O mecanismo dos nodulos de peito

Científicos do Instituto de Bioingenieria de Cataluña (IBEC) deron co mecanismo que fai que as células mamarias afectadas por esta enfermidade se endurezcan ata crear, en forma de vultos irregulares no tecido mamario, tumores malignos. O endurecimiento excesivo do tecido mamario, que se visualiza a través de nódulos duros no peito, é un síntoma asociado á formación do cancro de mama. De feito, a palpación dos seos converteuse nun dos métodos máis eficaces para diagnosticar un incipiente tumor no peito.

Os científicos, que desenvolveron o estudo en colaboración co Barts Cancer Institute da Queen Mary University de Londres, publicaron onte na prestixiosa revista Nature Materials o artigo de investigación no que explicaban o mecanismo molecular que permite ás células mamarias detectar e reaccionar ante o endurecimiento do tecido da súa contorna. A investigación, impulsada pola Obra Social A Caixa, revela que as moléculas que axudan ás células a engancharse ao tecido mamario, de nome integrinas, serven ademais como mecanismo para controlar a forza coa que estas células mamarias dan rixidez á súa contorna cando se adhiren a el.

Así, tras dous anos de investigación e máis de 2.000 células analizadas, os investigadores descubriron que as propiedades adhesivas das integrinas sas son diferentes ás que conforman as células cancerígenas. Cando os tecidos adquiren máis rixidez da necesaria, as integrinas de células sas interveñen para que estas deixen de exercer forza e así se ablande o tecido endurecido.
Con todo, en células cancerígenas, as moléculas teñen as propiedades adhesivas modificadas e, no canto de controlar e frear a forza que fan as células contra a súa contorna, deixan que exerzan presión sen control, aumentando a rixidez do tecido ata chegar a crear os vultos característicos do cancro de mama. Canto máis duro vólvese o tecido, máis presión aplican. ?Isto leva a un mecanismo de retroalimentación perverso que pode desembocar na creación dos nódulos duros?, explica o científico responsable da investigación, Pere Roca-Cusachs.

A importancia do estudo reside, segundo o investigador, en que o endurecimiento dos tecidos non é exclusivo do cancro de mama, senón que tamén está presente noutros tipos de tumores como o de páncreas, o melanoma; ou en enfermidades non cancerígenas como a fibrosis. "Todas estas enfermidades tamén teñen alteracións graves nas moléculas integrinas", apostila o científico.

Así, conclúe Roca- Cusachs, ?lograr controlar a rixidez dos tecidos podería abrir unha nova vía para combater tumores? aos que estea asociada a formación de nódulos duros. Con todo, o científico insiste en aclarar que o endurecimiento dos tecidos non sempre ten por que derivar nun cancro, xa que os nódulos poden desenvolver tamén tumores benignos.

Os científicos avanzaron que, a partir de agora, a investigación irá encamiñada a pescudar como actuar sobre o mecanismo molecular que controla a forza que exercen as células sobre os tecidos e por que as integrinas afectadas pola enfermidade teñen propiedades adhesivas distintas ás moléculas de células sas. Os investigadores especulan coa posibilidade de inhibir ou bloquear a función das integrinas para evitar ou atrasar o endurecimiento dos tecidos.